Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014

ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ






Οι απαρχές του 'πολιτικού στρατιώτη' απαντώνται στην 'Διεθνή Τρίτη Θέση' (International Third Position). Η έννοια του 'πολιτικού στρατιώτη' μπορεί να γίνει κατανοητή ιδωμένη σε συνδυασμό με την 'Έννοια του Πολιτικού' και την 'Θεωρία του Αντάρτη' του επικίνδυνου νου του Carl Schmitt. Ο 'Πολιτικός Στρατιώτης' (Political Soldier) δεν ήτο άλλο από μία επαναστατική 'φράξια' να το πούμε, στους κόλπους του Βρετανικού Εθνικού Μετώπου (British National Front). Κύριοι εκπρόσωποί της ήσαν οι Nick Griffin, Patrick Harrington και Derek Holland. Ο όρος 'πολιτικός στρατιώτης' δηλώνει την πολιτική στράτευση, την φανατική αφοσίωση ή την προσήλωση σ' έναν σκοπό. Εν προκειμένω στον σκοπό του εθνικισμού, της αναγεννήσεως των εθνών και των λαών. Μέσω της ριζοσπαστικής σκέψεως και δράσεως, ο πολιτικός στρατιώτης αγωνίζεται για την ριζική αλλαγή της κοινωνίας και των μελών της. Μία νέα κοινωνία συνεπάγεται νέους ανθρώπους. Ο 'πολιτικός στρατιώτης' φέρνει ένα νέο ήθος στον ίδιο τον εθνικιστικό αγώνα, ένα νέο κινηματικό ήθος, όπου πρωτεύει ο σκοπός, του ατόμου. Υπερέχει το συλλογικό, του ατομικού, δίχως ν' ακυρώνεται η ατομικότητα. Οι ενάρετοι αγωνιστές δημιουργούν ασυμβίβαστα επαναστατικά κινήματα, η ισχύς των οποίων αποτελεί έναν ιδανικό συνδυασμό 'πένας και ξίφους', 'πνεύματος και δυνάμεως'. Όλως αντιθέτως, οι ιδιοτελείς που λυμαίνονται τα ιδεολογικά κινήματα δημιουργούν κερδοφόρες επιχειρήσεις με ημερομηνία λήξεως.



Ο 'πολιτικός στρατιώτης' είναι ο 'νέος' άνθρωπος που έχει απορρίψει εκούσια τον υλιστικό τρόπο ζωής, καθώς διέπεται απ' το εβολιανό αριστοκρατικό πνεύμα, έχει αφιερώσει το 'είναι' του στον εθνικιστικό αγώνα, έναν αγώνα που διεξάγει δίκην θρησκευτικού ζήλου. Οι 'πολιτικοί στρατιώτες' διέπονται από έντονο ριζοσπαστισμό στη σκέψη και τη δράση, καθώς έχουν απορρίψει τις αστικές επιδράσεις στον παραδοσιακό εθνικισμό, τις παραδοσιακές αστικές απόψεις γύρω απ' το κράτος, την πατρίδα, το έθνος, τη φυλή, τις μεθόδους πάλης και την δομή της νέας κοινωνίας. Οι 'πολιτικοί στρατιώτες' είναι διατεθειμένοι να πολεμήσουν μέχρις εσχάτων. Να φυλακιστούν και να πεθάνουν για τις ιδέες τους. Αποτελούν την ελίτ που μάχεται εναντίον της παρακμής της αστικής κοινωνίας, επιζητώντας την εναρμόνιση του ανθρώπου με τη φύση.



Επειδή ο όρος είναι 'πιασάρικος' έχει τύχει εκμεταλλεύσεως από πάσης φύσεως αρλεκίνους που ως άλλοι αχινοί που κολλούν στα βράχια το μόνο που επιτυγχάνουν τελικώς είναι απλώς να ενοχλούν τους τολμηρούς κολυμβητές, δίχως να τους αποθαρρύνουν απ' την προσπάθειά τους. Δεν είναι όλοι 'πολιτικοί στρατιώτες', δεν είναι όλοι ακτιβιστές. Άλλο να δίνεις μάχη στο δρόμο κι άλλο είναι να φαντασιώνεσαι εξεγέρσεις πίσω από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Η χρήση του όρου από όσους κατατάσσονται απ' την ίδια τη ζωή στην δεύτερη κατηγορία είναι αδόκιμη κι άστοχη.




Ο Βέλγος πολιτικός Jean-François Thiriart ήτο μεταξύ αυτών που τάσσονταν υπέρ της δημιουργίας στρατοπέδων εκπαιδεύσεως πολιτικών 'στρατιωτών' ήδη απ' την δεκαετία του 1960. Μολονότι προερχόταν από αριστερών καταβολών οικογένεια, εκείνος μεταπήδησε στον εθνικισμό. Αρχικώς ήτο Σοσιαλιστής κι αντιφασίστας. Ύστερα ενετάχθη στην κοινότητα των Εθνικομπολσεβίκων 'Fichte Bund' και μετέπειτα στην 'Les Amis du grand Reich Allemand' (AGRA) που αποτελούνταν από πρώην αριστεριστές που μεταπήδησαν στον εθνικισμό  και συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς Εθνικοσοσιαλιστές. Ο ίδιος υπηρέτησε στα Waffen SS. Φυλακίστηκε ως συνεργάτης των Γερμανών και μετά την αποφυλάκισή του εργάσθηκε ως οπτικός. Στην διάρκεια της δεκαετίας του 1960, οπόταν έλαβαν χώρα σημαντικές ανακατατάξεις στον τομέα της ευρωπαϊκής αποικιακής πολιτικής, ενετάχθη στο ένοπλο εθνικιστικό κίνημα 'Mouvement d’Action Civique' (MAC) που τασσόταν κατά της αποαποικιοποιήσεως του βελγικού Κονγκό. Ο  Thiriart θεωρούσε πως η Ευρώπη ήτο το πραγματικό λίκνο του πολιτισμού. Η μετωπική αντίθεσή του προς την κηδεμονία της Ευρώπης απ' τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Σοβιετική Ένωση καθόρισε την πολιτική ταυτότητα του. Ήτο ένας  ένθερμος πολέμιος της εποικήσεως των ευρωπαϊκών πατρίδων απ' τα στίφη των αλλόφυλων, όπως και κατά του ιμπεριαλισμού που εξέφραζαν οι Ηνωμένες Πολιτείες κι η Σοβιετική Ένωση. Ήτο υπέρμαχος της εθνικής απελευθερώσεως, της εθνικής κυριαρχίας και της αυτοδιαθέσεως των λαών, επίσης υπέρμαχος της ομόνοιας μεταξύ τους στο κοινό μέτωπο κατά του ιμπεριαλισμού που απειλούσε την Ευρώπη, με απώτερο σκοπό να μετατραπεί σε μία αποικία Δύσεως κι Ανατολής. Η φαινομενική διαμάχη Δύσεως και Ανατολής, εξαιτίας των 'αγεφύρωτων πολιτισμικών διαφορών' αποσκοπεί στον κλονισμό του κέντρου, της Ευρώπης. Η Ευρώπη, το κέντρο του πολιτισμού, αφ ης στιγμής καταρρεύσει, αυτό συνεπάγεται την κατάρρευση όλου του κόσμου, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Οπουδήποτε χτυπηθεί το κέντρο, είτε πρόκειται για έμβιο οργανισμό είτε για υλικό αντικείμενο, η ζημία είναι ανεπανόρθωτη. Δύση κι Ανατολή δεν επιθυμούν μία Ευρώπη ελεύθερη, αυτοδύναμη, κυρίαρχη. Επιθυμούν μία Ευρώπη όμηρη των παιγνίων τους. Μία Ευρώπη παρακμής, γραφειοκρατίας και κερδοσκοπίας. Απόδειξη αυτού, η οικονομική κατάρρευση της Ευρώπης έχει επιφέρει οικονομική κατάρρευση στις Ηνωμένες Πολιτείες κι απειλεί και την 'οικονομικά αυτάρκη' Ρωσία. Ο Thiriart συνέστησε το λεγόμενο 'Εθνικό Κόμμα της Ευρώπης' (National Party of Europe), το οποίο ήτο συνασπισμός ευρωπαϊκών εθνικιστικών κομμάτων-κινημάτων, υπό την καθοδήγηση του Βρετανού Oswald Mosley. Ο ιδεαλισμός του Thiriart και των ομοϊδεατών του, έτεινε προς έναν  πανευρωπαϊκό εθνικισμό, ο οποίος ελάχιστα απείχε από έναν 'διεθνιστικού τύπου' εθνικισμό. Ο Thiriart υποστήριζε τ' απελευθερωτικά κινήματα της Λατινικής Αμερικής, τα κινήματα της Μαύρης Δυνάμεως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Thiriart, όπως ελέχθη παραπάνω άρχισε να αναπτύσσει την ιδέα της δημιουργίας Πολιτικών Στρατιωτών και να δημιουργήσει στρατόπεδα εκπαιδεύσεως για τη διευκόλυνση της κατηχήσεώς τους. Πέραν όλων των άλλων, ο Thiriart ήτο θιασώτης του ηγέτη της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ρουμανίας Nicolae Ceauşescu, ενώ ήτο συμπαθών προς μία μορφή σταλινισμού με εθνικιστικά χαρακτηριστικά. Εκτιμούσε την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας του 'μεγάλου τιμονιέρη' Μάο. Ο ιστορικός Walter Laqueur συνόψισε τις θέσεις και τις απόψεις του Thiriart ως ένα κράμα 'φασιστικού μαοϊσμού'. Ο Thiriart μεταπήδησε στον Εθνικομπολσεβικισμό κι ήλθε πολύ κοντά στις θέσεις του αμφιλεγόμενου Aleksandr Dugin. Σύμφωνα με αμερικανικές πηγές ήτο σύμβουλος της Fatah που αποτελεί την μεγαλύτερη φράξια εντός της PLO ή αλλιώς 'Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης'.




Χαρακτηριστικό αυτής της ερμαφρόδιτης μείξεως στοιχείων με κοινό σημείο αναφοράς το αίσθημα της δικαίωσης των εθνών και των λαών, ήτο το εξώφυλλο της εφημερίδος του Βρετανικού Εθνικού Μετώπου, στο οποίο απεικονίζονταν ο Muammar al-Gaddafi της Λιβύης, ο Ayatollah Khomeini του Ιράν κι ο Louis Farrakhan, ο Νέγρος ηγέτης του 'Έθνους του Ισλάμ'. Η κοινή συνισταμένη αυτών ήτο ο πρόδηλος αντισημιτισμός τους. Το κίνημα της 'Διεθνούς Τρίτης Θέσεως' τάσσεται εναντίον του καπιταλισμού που εκφράζεται ως πολιτειακή οντότητα απ' τις Ηνωμένες Πολιτείες κι εναντίον του κομμουνισμού που εκφράζεται ως πολιτειακή οντότητα απ' την Σοβιετική Ένωση. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, έκανε την εμφάνισή του το ριζοσπαστικό έντυπο 'Rising', ενώ το 1984 έκανε την εμφάνισή του μία, δίκην προκήρύξεως αρχών και θέσεων, έκδοση με την ονομασία 'The Political Soldier - A Statement' που έφερε την υπογραφή του Holland. Μέσω της εκδόσεως αυτής καλούνταν οι ακτιβιστές να καταστήσουν τον εθνικισμό την κινητήρια δύναμη πίσω από οτιδήποτε στη ζωή τους. Τα παραδείγματα που χρησιμοποιήθηκαν για την ισχυροποίηση του επιχειρήματος αυτού έρχονταν απ' την ζωή των Σπαρτιατών, των Ρωμαίων,  των Σταυροφόρων, των Λεγεωνάριων του Cornelius Zelea Codreanu. Η 'Σιδηρά Φρουρά' ήτο κίνημα εθνικιστικό με έντονο χριστιανικό χαρακτήρα. Η περίπτωση του κινήματος 'Σιδηρά Φρουρά' ήτο ιδανική ως προς την σημασιολογία της πολιτικής στρατεύσεως. Η έκδοση επισημοποίησε το σύμβολο του κέλτικου σταυρού ως σημείο αναφοράς των 'Πολιτικών Στρατιωτών' του Εθνικισμού σ' όλη την Ευρώπη.




Η φράξια 'Πολιτικός Στρατιώτης', ένα project να το πούμε στους κόλπους του Βρετανικού Εθνικού Μετώπου προκάλεσε διάσπαση στις τάξεις του, εξαιτίας των νέων και εν πολλοίς άγνωστων ιδεών που ευαγγελίζονταν οι εκπρόσωποί του. Οι ιδέες λόγω του καινοτόμου χαρακτήρος τους έχουν το ιδίωμα να προσελκύουν εύκολα οπαδούς στις αρχές λόγω ενθουσιασμού και να τους χάνουν εξίσου εύκολα όταν αντιληφθούν τις προεκτάσεις της απάτης. Οι εκπρόσωποι του Επίσημου Εθνικού Μετώπου αποπέμφθηκαν απ' τις τάξεις του Εθνικού Μετώπου, ενώ οι ιδέες περί ενός 'νέου' τύπου ανθρώπου συνεχίστηκαν με την συγκρότηση της 'Διεθνούς Τρίτης Θέσεως' (ITP). Την γραμμή αυτή ακολούθησε και το εθνικιστικό έντυπο 'Final Conflict'. Έως σήμερα το γερμανικό NPD αποκαλεί για λόγους τακτικής τους οπαδούς του 'πολιτικούς στρατιώτες'.




Ο πολιτικός στρατιώτης είναι ομφάλια συνδεδεμένος με την ηρωική και ζωτική δράση. Είναι μία φιλοσοφία ζωής που οδηγεί τον συνειδητοποιημένο μαχητή στην αυθεντική έκφραση των ιδεών του μέσα από ισοβαρείς πράξεις. Ο πολιτικός στρατιώτης καλείται ως άλλος ιππότης να υπερασπιστεί αξίες σε μία εποχή δειλίας. Η μοντέρνα τυραννία είναι πολύ πιο αιχμηρή λόγω της απροσδιοριστίας της. Είναι περισσότερο αόρατη απ' τους σκλάβους της. Κατά βάση η δύναμή της απορρέει απ' την μαλθακότητά της παρά απ' την σκληρότητά της. Αυτό το στοιχείο την καθιστά ανελέητη και πιο αδίστακτη εν σχέσει με τις ανατριχιαστικές τυραννίες του παρελθόντος. Μετά τον θάνατο των Ρουμάνων Λεγεωνάριων της Σιδηράς Φρουράς, Ion Motza και Vasile Marin, στο μέτωπο της ισπανικής Majadahonda, ο 'Καπετάνιος' Cornelius Zelea Codreanu, εν τω μέσω του Ισπανικού Εμφυλίου, διέταξε όλους τους αξιωματικούς να ορκιστούν στα ακόλουθα. Πρόκειται για έναν όρκο που κάλλιστα μπορεί ν' αποτελέσει τον όρκο των 'Πολιτικών Στρατιωτών' του καιρού μας εναντίον της Νέας Τάξεως Πραγμάτων.



ΟΡΚΙΖΟΜΑΣΤΕ

Να ζήσουμε πτωχοί και να καταστείλουμε μέσα μας κάθε επιθυμία για υλικό πλουτισμό.
Να ζήσουμε μία σκληρή, ωστόσο αξιοπρεπή ζωή, θέτοντας στο περιθώριο οιαδήποτε επιθυμία για πολυτέλεια κι υπερβολή.
Να αποφύγουμε οιαδήποτε προσπάθεια εκμεταλλεύσεως άλλων ανθρώπων.
Να κάνουμε επί μονίμου βάσεως θυσίες για το καλό της πατρίδος μας.
Να υπερασπιστούμε το Κίνημα των Λεγεωνάριων με κάθε τρόπο απ' τον συμβιβασμό και την μείωση της στάθμης των ηθικών αξιών.


ΖΗΤΩ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ!